door Tijen Celik en Zinnia Pelsmaeker dinsdag 23 september 2008
EINDHOVEN- Bejaardengym in zorgcentrum het Vonderhof bevordert de fysieke beweging van ouderen en geeft de gelegenheid om aandacht aan elkaar te schenken. Dit is gebleken uit het onderzoek, gedaan door Fontys studenten van de opleiding Cultureel Maatschappelijke Vorming in Eindhoven. Bij het onderzoek is men uitgegaan van de vraag “hoe bewegen ouderen die meedoen aan activiteiten in het Vonderhof?”
Het Vonderhof, onderdeel van Vitalis Zorggroep, voert de missie “een goede kwaliteit van leven voor onze cliënten”. De missie impliceert dat Vitalis en Vonderhof hun cliënten hoog in het vaandel dragen. Dit is met name te zien aan de verschillende activiteiten die georganiseerd worden. Het Vonderhof organiseert verschillende sportactiviteiten op verschillende dagen om de ouderen te prikkelen meer te bewegen en hen uit het isolement te houden. Op 23 september 2008 namen de studentes van de Fontys een kijkje in de keuken.
Van ‘knieklappen’ tot ‘ballon meppen’
Dinsdagochtend om 10.00 uur druppelden acht vrouwen van rond de tachtig jaar binnen in een klein zaaltje om deel te nemen aan de bejaardengym. Ze werden ontvangen door drie begeleiders. “Kom binnen, kom binnen” zei een begeleider lachend. Twee oudjes gaven direct door dat ze niet goed konden zien. Hiermee kon rekening worden gehouden.
Een paar mensen begonnen met de introductieoefening “knieklappen”. Op rustige salsa muziek keken vier oudjes toe hoe hun vier groepsgenoten met hun handen op hun knieën klapten. In de tussentijd kwamen nog twee vrouwen binnen. De les kon beginnen.
De eerste oefening begon. Zittend op een stoel stampten de vrouwen met hun voeten; eerst de linker voet, dan de rechter. De oudjes praatten niet met elkaar en keken alsof de oefening veel kracht en concentratie vergden. “Ik ben moe”, gaf een mevrouw na twintig minuten aan. Een paar ouderen knikten instemmend. De begeleider eindigde de oefening “voetenstampen”.
Iedereen kreeg een vliegenmepper. Lachend begon een mevrouw haar buurvrouw te slaan met haar vliegenmepper. De groep lachte mee. Er steeg een geroezemoes op in de kleine zaal die zo groot was als een huiskamer. Iedereen praatte met elkaar en lachte.
Voor de oefening moesten de vrouwen een ballon met de vliegenmepper slaan. Drie vrouwen hadden hier echter moeite mee en mochten van de begeleiders de vliegenmepper laten liggen en hun handen gebruiken om de ballon te slaan.
De begeleiders liepen door de zaal en hielpen waar nodig was. Een van de begeleiders kwam dicht bij een mevrouw staan en begon luid en langzaam te praten. De oude mevrouw had moeite met horen en had de instructies niet goed kunnen volgen. De begeleider hielp haar met de oefening totdat ze door had hoe het moest.
Zo keken en liepen de begeleiders rond om er zeker van te zijn dat iedereen gehoord en gezien had wat ze moesten doen.
Eén begeleider kwam met een groot doek aanzetten. Een ballon werd in het doek gelegd. De oudjes moesten het doek spreiden en vasthouden en proberen de ballon in een gat te krijgen. Een paar oudjes, sommigen dementerend, keken verward en leken het spel niet te snappen. De begeleiders kwamen dicht bij de oudjes staan om instructies te geven hoe ze het spel moesten spelen.
Het “doekenspel” heeft veel ouderen “los” gekregen. Tijdens dit spel werd er veel meer gepraat en gelachen dan bij de andere spellen.
“Wanneer is de volgende les”? vroeg een vrouwtje aan het einde van de gymles. De begeleiders informeerden de groep dat de volgende les alweer de eerstvolgende donderdag zou plaatsvinden. Een aantal vrouwen lachten toen ze het nieuws hoorden.
Beetje bij beetje verlieten de oudjes de zaal. Zes bejaarden werden naar buiten begeleid met een rolstoel en rollater. De andere vijf liepen zelfstandig de zaal uit.
Er komt meer bij kijken
Bejaardengym in het Vonderhof is zware bezigheid voor de oudjes. De ogenschijnlijk simpele oefeningen kosten de bejaarden veel energie en inspanning. De wil is er wel, maar het lichaam wil soms niet meer meewerken. Voor de begeleiders betekent dit gerichter aandacht geven en de oudjes niet forceren. Lukt het niet? Geen probleem, dan hoeft het ook niet.
Niet alleen de inspanningen maar ook “aandacht voor elkaar” staat centraal in de bejaardengym. In het gym-uurtje krijgt men via diverse activiteiten individueel aandacht van de begeleiders; zij bieden ondersteuning, luisteren, motiveren en bevorderden de participatie aan de oefeningen. De interactie met de begeleiders is persoonlijk en “van dichtbij”. Zij kunnen ervoor zorgen dat de bejaarden zich “speciaal” voelen.
De oefeningen waarbij de bejaarden samen moeten werken worden dus niet alleen uitgekozen om de spieren te oefenen, maar ook om de interactie onderling te bevorderen. Dit uit zich in het samen lachen, meer met elkaar praten en soms zelf op een kinderlijke wijze op elkaar reageren (slaan met vliegenmepper). De bejaardengym bevordert niet alleen lichamelijke participatie maar ook geestelijke participatie.
Bronnen:
- Brochure Woonzorgcentrum Vonderhof “comfortabel wonen met zorg en service naar wens”.
- Praktijkgericht onderzoek in zorg en welzijn, Ferdie Migchelbrink
- http://www.vitalis-zorggroep.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten